کنترل رطوبت

میزان رطوبت نسبی هوا جهت تأمین شرایط راحتی برای انسان ها و همچنین میزان رطوبت مورد نیاز برای نگهداری محصولات و به خصوص میوه و سبزیجات امری اجتناب ناپذیر است که با افزایش رطوبت و یا کاهش رطوبت هوای ورودی به یک سیستم یا هوای جریانی در یک محل می توان به شرایط طراحی رسید . تجربه نشان داده است که مقدار رطوبت نسبی 45 تا 50 درصد برای انسان ها شرایط تنفسی مطلوبی را ایجاد می کند. و در یک سیستم تهویه مطبوع کنترل رطوبت نسبی (RH) امکان پذیر می باشد. کنترل کننده های رطوبت این امکان را فراهم می کنند که یک سیستم اتوماتیک جهت کنترل میزان رطوبت نسبی طراحی نمود.  و به دنبال آن سازندگان وسایل کنترل، کنترل کننده های رطوت را به بازار عرضه داشتند و در این رابطه سنسورهای حساس به رطوبت مانند موی یال اسب یا موی سرانسان جزء اولین ستسورهایی بودند که در وسایل اندازه گیری و کنترل کننده های رطوبت ساخته شد.

خاصیت طبیعی سنسورهای رطوبت طوری است که با افزایش و یا کاهش رطوبت تغییرات طولی دارند . با پیشرفت علم، کم کم الیاف های مصنوعی مانند نایلون جایگزین سنسورهای قبلی گردید و به دنبال آن و با ورود  کنترل هایپیشرفته و قابل برنامه ریزی (PLC) خازن های الکتریکی بطور وسیعی در وسایل اندازه گیری رطوبت و کنترل کننده های رطوبت جایگزین گردید.