مبرد دي اكسيد كربن (R-744)

مبردي طبيعي است كه استفاده بسيار محدودي دارد. تحقيقات اخير راه را براي بعضي استفاده هاي خاص از اين مبرد باز كرده است. از دي اكسيد كربن در سيكلهاي تراكمي ـ تبخيري و با كمپرسورهاي رفت و برگشتي استفاده مي شود. نكته منفي سيكلهاي تبريدي كه از اين ماده استفاده مي كنند، فشار بالا (حدود Psig 900) و راندمان پايين سيكل است. كاربرد دي اكسيد كربن در سيكلهاي تبريد سري مي تواند مفيد باشد.

از نقطه نظر زيست محيطي و ايمني، دي اكسيد كربن (CO2) يك مبرد عالي به شمار مي آيد. اين ماده غيرقابل اشتعال، بدون بو و غيرسمي است (البته غلظت هاي بسيار بالاي آن مي تواند باعث بروز خفگي گردد) و همچنين ODP آن صفر بوده و GWP آن نيز پايين است. موانع اصلي كه بر سر راه استفاده از اين ماده قرار دارند، اين است كه اين ماده به دليل پايين بودن دماي بحراني آن (حدود C 3/31) عموما بازدهي انرژي پاييني دارد. در كاربردهاي خاصي، اين مشكل را مي توان با طراحي مبدل هاي حرارتي خاص، كاهش داد. دي اكسيد كربن همچنين در فشارهاي بسيار بالا (حدود 100 بار) عمل نموده و داراي ظرفيت حجمي بسيار بالاتري نسبت به مبردهاي ديگر است و به همين دليل طراحي تجهيزات موجود مانند كمپرسورها، براي اين مبرد مناسب نيستند. پيشرفت هاي قابل توجهي در زمينه استفاده از اين مبرد در سيستم هاي تبريد كوچك، مانند تهويه مطبوع خودرو و سيستم هاي تبريد متوالي در ذخيره ي مواد غذايي در دماي پايين و تاسيسات انجماد صورت گرفته اند.