مرکز دانش صنعت تاسیسات

یکی از قوانین قابل توجهی که در دوره های آموزش عالی پیش بینی شده است جلوگیری از غیبت دانشجو در بیش از سه جلسه از مجموع جلسات هفتگی کلاس ها می باشد. ضمانت اجرایی که برای این قانون در نظر گرفته شده جرائمی است که دانشگاه بر دانشجویان خاطی اعمال می نماید و آن حذف آن درس و عدم اجازه به دانشجو جهت شرکت در آزمون آن درس می باشد. البته این قانون برای اعمال یک نظم عمومی به میزان مشارکت دانشجویان در کلاس های درس تصویب شده و قانون خوب و کارآمدی هم به نظر می آید. اما در این رابطه برخی اساتید سلیقه ای متفاوت دارند و معتقدند دانشجو اگر خودش با میل و رغبت سر کلاس حاضر شود خیلی با ارزش تر خواهد بود. از سویی در این میان عده ای از اساتید هم به شیوه دیگری عمل می کنند و آن کسر نمراتی به ازای هر جلسه غیبت از نمره نهایی دانشجو است که به این ترتیب وی مجاب می شود که در تمام جلسات حاضر باشد.

 

 

متاسفانه به علت عدم پیوستگی مطالب ارائه شده در دوره ها و سطوح  مختلف آموزشی هنرستان، کاردانی پیوسته و کارشناسی ناپیوسته رشته تخصصی تاسیسات  حرارتی و برودتی و عدم وجود یک استراتژی مشخص و برنامه مدون آموزشی در این رابطه جهت راهبرد عمومی سیاست ها خیلی از مطالب هم پوشانی بسیار زیادی دارد... به این ترتیب دانشجو وقتی در دوره کاردانی تاسیسات سر کلاس می نشیند (با آن تعاریفی که از کلاس می شناسد که قاعدتا باید محل یادگیری مسائل جدید آموزشی و تخصصی در رشته او و چیزهایی باشد که او نمی داند،) و حرف ها و آموزش ها و سرفصل های تکراری دوره هنرستان را دوباره در پیش روی خود ملاحظه می کند دچار نوعی دوگانگی در تعریف های ذهنی خود می گردد.

 

در چنین شرایطی حضور دانشجو در کلاس برای او چندان جذابیتی ندارد و اگر هم حاضر می شود، توجه زیادی به مطالب جاری در کلاس نمی کند! چنین دانشجویی وقت خود را محکوم به تباهی می داند و در اوقات فراغت به موضوعات درسی و تخصصی رشته خود نمی پردازد چرا که می داند در پایان ترم به راحتی با چند ساعت مطالعه شب امتحانی مسائل آموزشی را که عمدتا تکراری هم هستند می تواند با نمره قبولی خوبی پاس نماید... خوب طبیعی است که در چنین کلاسی حضور یا عدم حضور دانشجو دیگر خیلی تفاوتی ندارد و به فرض هم که چند جلسه متوالی غیبت داشته باشد مطالب علمی چندانی را از دست نداده است..و این جای تاسف دارد.

 

خروجی دیگر آن این است که در اثر تناقض آشکاری که بین تفکرات خود و آنچه در واقعیت وجود دارد ملاحظه می کند، از نقطه نظر روانشناختی دچار یک نوع بحران می شود كه بارزترين پيامدهاي آن پدیده هایی از جنس کسالت، بی رغبتی، کم توجهی و نهایتا بی خیالی است. تبديل به فردی روز مره می شود و دیگر آن ذهن خلاق و شور و شوق اولیه را ندارد. فقط درپی این است که به طريقي واحد های همان ترم را پاس کند تا زودتر یک مدرکی بگیرد و از شر این همه مسائل مبتلا به خلاص شود...

 

واقعا چه کسی پاسخ گو است؟! وقتی یک دانشجوی کاردانی تاسیسات ساعت ها در کارگاه های حرارت مرکزی و تهویه مطبوع فقط وقت خود را تلف می کند و مطالب تکراری و کارهای تکراری را آن هم با امکاناتی اندک و دانشی محدود مجددا تجربه می کند و  منت گذراندن دوره های تخصصی  رشته اش در مقطعی بالاتر را بر دوش می کشد! چه کسی به این تضادها پاسخ می دهد؟ چه کردیم که این مسائل برطرف شود؟ در این رابطه لااقل همه کسانی که این مقوله را تجربه کرده اند به حکم انصاف بر این مدعا صحه می گذارند...

 

مشکل ما این است که تا کنون ساکت بوده ایم، زبان گویایی نداشتیم که مطالب خود را به سمع و نظر همگان برسانیم. امروز این وب سایت و این جریان هدفمند تخصصی با تمام امکانات خود می کوشد تا این صدا را (این فریاد خاموش را) به گوش مسئولان و تصمیم گیران عرصه صنعت و دانشگاه برساند.

 

در خبرها خوانديد که روز چهارشنبه 8 مهر ماه 88 شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل جلسه داد، همان شورایی که مصوبات سرفصل های آموزشی رشته تاسیسات را هم مطابق وظیفه محوله خود به امضا رسانده است... ببینید این مصوبه ها مربوط به چند سال قبل است؟ در مرکز دانلود سایت این سرفصل ها برای دوره های کاردانی و کارشناسی تاسیسات آمده است. دانلود کنید و ببینید اساسا از بين همان سرفصل های N سال قبل چه مقداري  را به دانشجو می گویند و کیفیت آموزش آن چقدر است؟

 

با این حساب غیبت غیر مجاز در جلسا ت آموزشی دانشگاه! ممنوع! و اگر نه در آن درس به شما نمره صفر تغلق می گیرد و از امتحان محروم می شوی! باید بیایی و همین محتوایی را که وصفش از نظر گذشت بشنوی و هیچ نگویی چون اگر بگویی باز هم وضعت با کسی که غیبت کرده خیلی فرق نخواهد داشت!!! همین که هست!!!!