در اولين روز افتتاح هشتمين نمايشگاه تاسيسات ساختماني و سيستم هاي سرمايشي و گرمايشي بازديد كنندگان اندكي حضور داشتند كه البته ممكن است به علت قرار گيري آن در روز سه شنبه وسط هفته بوده باشد. اما در كل در نظر سنجي هايي كه  به طور اختصاصي توسط مركز دانش صنعت تاسيسات ايران در روز اول نمايشگاه به عمل آمد، رضايت خاطر شركت كنندگان چندان به چشم نمي خورد. عده زيادي بر اين باورند كه حضور شركت ها ي توليد كننده و ساير بخش ها در نمايشگاه به طور مطلق به منظور بازاريابي و فروش بيشتر است و در واقع يك حركت نمادين بزرگ تبليغاتي است.
 
 

اصول اوليه اي كه معمولا يك نمايشگاه بايد داشته باشد بر آمده از تعاريفي است كه براي آن در نظر گرفته شده است. اما وقتي آنچه رخ مي دهد با تعاريف ارائه شده قبلي متفاوت باشد طبيعتا حاصلي بهتر از اين نخواهد داشت. به عقيده شركت كنندگان، نمايشگاه بايد محلي براي ارائه آخرين دستاوردها، نو آوري ها، ابتكارات و محصولات جديد توليد كنندگان باشد كه متاسفانه چنين نيست! برخي نيز در نظرات خود آورده اند: حضور در نمايشگاه با محصولات تكراري و بدون حتي نوآوري درخور  و رفع مشكلات سيستماتيك و بنيادي دستگاه ها و تجهيزات به يك عادت اشتباه براي شركت كنندگان محترم تبديل شده است. در بسياري از نمايشگاه هاي معتبر دنيا توليد كنندگان و دست اندر كاراني كه چيز جديدي براي ارائه نداشته باشند از شركت در نمايشگاه خود داري مي كنند.

داشتن حرف هاي تازه در نمايشگاه نيازمند تحقيقات و پژوهش هاي كاربردي و ارتباط با متخصصين و دانشگاه است. مسئله اي كه هميشه مورد سوال بوده كه چه عاملي مي تواند اين شكاف عميق بين صنعت و دانشگاه را به هم آورد و حصر اطلاعاتي و مالي كه  به نظر مي رسد عمده ترين دليل آن غرور و خودرايي باشد را با ارائه يك راهكار صحيح و يك استراتژي موفق يا تئوري مورد قبول همگان در هم بشكند؟
واحد هاي توسعه و تحقيقات (R&D) در اكثر شركت هاي توليدي تاسيسات مفهوم مشخصي ندارند و اغلب يك جايگاه نمادين براي نمايش شخصيت علمي آن شركت است كه براي خالي نبودن عريضه اتاق كوچكي را كه احتمالا قرار بوده انباري شركت باشد به اين كار اختصاص داده اند؛ آيا نفري در آن آمد و شد بكند يا خير!
يك جانبه نگريستن به اين موضوع و به قولي يك سويه به قضاوت نشستن نيز از جامعيت و بي طرفي اين نوشته مي كاهد. بنابراين لازم به ذكر است كه از آن سو هزينه زياد تحقيقات و قوانين و معادلات پيچيده حاكم بر بازار ايران، عدم توجه خريداران به مسائل تخصصي و قدر ناشناسي تفاوت ها، توجه به برند هاي خاص به صورت مطلق حتي اگر شركت ديگري نو آوري هاي آنچناني ارائه دهد،  تهديدات مالي و عدم وجود يك ساختار مشخص حمايتي و ساير مسائل مختلفي كه توليد كنندگان را مورد تهديد قرار مي دهد  فرصت حتي فكر كردن به اين كار را هم به مديران شركت ها نمي دهد.
سريع ترين راهكار براي برون رفت از اين بحران شايد وجود NGO هاي تخصصي و موسسات تحقيق و توسعه و عقد قرارداد هاي كوتاه مدت، ميان مدت و بلند مدت تحقيقاتي با شركت هاي صنعتي باشد، رابطه با دانشگاه ها نيز مي تواند يك راه حل مناسب تلقي شود كه در اين فضاي كنوني بيشتر به يك رؤيا شباهت دارد. چرا كه كمتر مواردي را سراغ داريم كه در صنعت تاسيسات كشور ما يك تحقيق دانشگاهي به توليد نهايي و كاركرد عملي رسيده باشد.
به هر تقدير آرزو مي كنيم كه اين مسائل با اتكال به خداوند متعال و تلاش و پيگيري همه دست اندركاران صنعت مورد توجه بيشتر قرار گيرد و با جديت در راه رفع موانع گام برداريم.

یک تصویر یک خاطره

جدید ترین اخبار

حاضرین در سایت

ما 31 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم

ورود به سایت