مرکز دانش صنعت تاسیسات

در سیستم های گرمایشی متداول، تا 70% گرما نزدیک سقف جمع می شود و نزدیک کف دمای پایین تری داریم. گرما باید در جایی تولید شود که به آن بیشتر نیاز است، یعنی در کف، در این سیستم ، گردش آب گرم از درون شبکه ای از لوله هایی (معمولاً لوله های 5 لایه) که در زیر کف نصب می شود انجام می گیرد و حرارت را به آرامی توزیع می کند.

در سیستم گرمایش کفی شبکه لوله تمام کف را پوشش می دهد و بدین ترتیب توزیع حرارت بصورت یکنواخت است. حداکثر دمای کف در این سیستم 29 درجه ی سانتی گراد است. آب گرم ورودی از طریق موتورخانه، پکیج، یا کلکتورهای خورشیدی تأمین، و از طریق کلکتورهای ویژه توزیع می شود. سیستم گرمایش کفی برای کف های مختلف با پوشش های متفاوت از جمله سنگ، سرامیک، پارکت و موکت مناسب است.

تغییرات دما در سیستم های گرمایشی با رادیاتور بخاطر توزیع نامناسب حرارت بسیار زیاد است اما در سیستم گرمایش کفی، حرارت به آرامی و به صورت یکنواخت  توزیع می شود و با موازنه ی چهار  عامل اصلی راحتی، یعنی دمای محیط، گرمایش تابشی ، جریان هوا، و رطوبت نسبی، برای انسان احساس مطبوعی فراهم می شود . سیستم گرمایش کفی در کشورهای صنعتی به صورت جزئی از معماری مدرن بدل شده است و در حال گسترش است. هیچ سطح داغ و یا لبه ی تیزی وجود ندارد، و برای بیماری های آلرژیک مانند آسم، و بیماری های مفصلی مانند رماتیسم بسیار نامناسب است. در مجموع ، سیستم گرمایش کفی 30% تا 50% باعث کاهش مصرف انرژی می شود. ارزش افزوده برای ساختمان : ارزش یک منزل، با میزان آسایشی که برای ساکنینش فراهم می کند نسبت مستقیم دارد.

سیستم حرارتی گرمایش از کف که انتقال حرارت به صورت تشعشعی (تابشی) سهم زیادی در فرآیند گرمایشی دارد.

به طور کلی سه نوع روش گرمایش از کف موجود است:

الف) گرمایش با هوای گرم

ب) گرمایش با جریان الکتریسیته

ج) گرمایش با آب گرم