مرکز دانش صنعت تاسیسات

1- صحت وجود دختري با مشخصاتي که ارباب مقاتل در مورد کيفيت شهادت آن بزرگوار نقل کرده‌اند (درخرابه شام) چيست؟ 2- صحت انتساب چنين دختري به امام حسين‌(ع) چگونه است؟ 3- صحت انتساب حرم موجود در نزديک دمشق به دختري به نام حضرت رقيه‌(س) چگونه است؟ 4 - با توجه به موارد گفته شده و پاسخ‌هاي حضرت عالي انجام نذر و اداي آن داراي چه حکمي است؟ متن کامل نظرات اين دو مرجع تقليد تقديم مي‌شود. شکی نیست که دختر کوچکی از امام حسین (ع) در شام از دنیا رفت. ادامه را بخوانید...

* پاسخ آيت‌الله‌العظمي مکارم شيرازي:

«بسمه‌تعالي، شکي نيست که دختر کوچکي از امام حسين‌(ع) در شام از دنيا رفت و در آنجا دفن شد و حرم فعلي منسوب به همان دختر است، اما اين که نام آن دختر رقيه بوده يا نام ديگري داشته در بين دانشمندان اسلامي اختلاف نظر وجود دارد هر چند معروف اين است که نامش رقيه است».

 * پاسخ آيت‌الله‌العظمي نوري همداني:

«بسمه‌تعالي، در کتاب‌هايي چون کامل بهائي و نفس‌المهموم و کتاب‌هاي معتبر ديگر دختر خردسالي که برخي نام او را رقيه ناميده‌اند و در شام به شهادت مي‌رسد، براي امام حسين‌(ع) ذکر کرده‌اند و اگر کسي براي آن حضرت نذر کند، بايد آن را ادا نمايد و مضجع موجود در دمشق متعلق به آن حضرت است».

بر اساس گزارش پايگاه خبري حوزه، تاريخ نيز مي‌گويد: حضرت سيد‌الشهدا‌(ع) دختري به نام رقيه داشتند که در سن سه سالگي در خرابه شام به شهادت رسيد(منتخب‌التواريخ ص299) مادر حضرت رقيه مطابق اکثر نقل ها «ام اسحاق» نام دارد که فضايل و مناقب بسياري را براي آن بانو بر مي‌شمارند. حضرت رقيه در ماه شعبان چشم به جهان گشود، سن مبارک آن حضرت هنگام شهادت سه سال بود.

عبدالوهاب بن احمد شامفي مصري مشهور به شعراني (م 973 ق) در کتاب المنن باب دهم نقل مي‌کند، نزديک مسجد جامع دمشق بقعه و مرقدي وجود دارد که به مرقد حضرت رقيه‌(س)، دختر امام حسين‌(ع) معروف است و بر روي سنگي واقع در درگاه آن مرقد نوشته شده است «اين خانه، مکاني است که به ورود آل پيامبر‌(ص) و دختر امام حسين‌(ع) حضرت رقيه شرافت يافته است.

مورخ خبير عمادالدين حسن‌بن علي ‌بن محمد طبري، هم عصر خواجه‌ نصيرالدين طوسي در کتاب کامل بهايي مي‌نويسد دخترک سه چهار ساله‌اي که خاندان امام حسين‌(ع) در خرابه شام شب هنگام، خواب پدر را ديد و بهانه پدر نمود به يزيد گفت: سر پدر را برايش ببرند، سر مقدس را آورده و در کنار دختر قرار دادند، آن دختر از غم پدر فريادي برآورد و جان داد.

نام حضرت رقيه علاوه بر کتب مشهوري چون لهوف و... در قصيده سوزناک سيف بن عميره، صحابي بزرگ امام صادق‌(ع) آمده و علماي بزرگي همچون شيخ طوسي، نجاشي، علامه حلي و... به آن تصريح کرد‌ه‌اند از (ستاره درخشان شام).

* بخشي از صحبت‌هاي حضرت رقيه‌(س) با سر پدر

يا ابتاه من‌الذي خضبک بدمائک (پدر چه کسي محاسنت را با خونت خضاب کرد)

يا ابتاه من‌الذي قطع وريدک (چه کسي رگ گردنت را بريد)

يا ابتاه ليتني لک الفدا (اي پدر کاش من قربانت مي‌شدم)

يا ابتاه ليتني توسدت التراب و لا اري شيبک مخضباً بدما (اي پدر کاش خاک مرا در آغوش مي‌کشيد تا محاسنت را به خون رنگي نمي‌ديدم (معالي‌السبطي).

* غسل و دفن حضرت رقيه

هنگامي که زن غساله بدن حضرت رقيه را غسل مي‌داد، ناگاه دست از غسل کشيد و گفت: سرپرست اين اسيران کيست؟ زينب‌(س) فرمود چه مي‌خواهي زن غساله گفت: چرا بدن اين طفل کبود است، آيا به بيماري مبتلا بوده است؟ حضرت درپاسخ فرمودند: اي زن او بيمار نبود، اين کبود‌ها آثار تازيانه و ضربه‌هاي دشمن است.